(בעקבות מוחמד עבדול וואהב)
חוֹשֵׁב עַל מִי שֶׁנִּשְׁכַּח וּבוֹרֵחַ
מִמִּי שֶׁנּוֹכֵחַ.
אֵין לִי פַּחַד מֵהַלֹּא יָדוּעַ
וּבְלַיְלָה מוּאָר בִּמְלוֹא הַיָּרֵחַ
אָבוֹא אֶל הַיָּם הַפָּתוּחַ הַצָּבוּעַ
בְּצִבְעֵי הָאֵין יָם,
וְשָׁם אֶזָּכֵר בְּדוֹדִי זַ'אק
שֶׁהָיָה מֵרִים עֵינָיו מַעְלָה לִרְאוֹת
אֵיךְ קוֹלוֹ יָצָא מִתּוֹכוֹ
וּמַרְגִּישׁ אֵיךְ לִפְנֵי שָׁנִים
לִבּוֹ כִּוֵּן אֶל לֵב אֲהוּבָתוֹ
שֶׁאָמְרָה
"אַל תְּנַשֵּׁק אוֹתִי בְּעֵינִי
כִּי זוֹ תִּפְרֹם אֶת
אַהֲבָתִי אֵלֶיךָ."
قصيدَةُ حُبّ
(على طريق محمد عبد الوهاب)
"بَفَكَّرْ في اللّي ناسيني وبا
إللّي فاكرني".
لا أَخافُ مِنَ المَجْهولْ
وفي ليلةٍ مُضاءَةٍ بالبَدْرِ ا
آتي إِلى الْبَحْرِ الْمَفْتوحِ
بِأَلْوانِ اللّابَحْرْ،
وَهُناكَ أتَّذَكَّرُ عَمِّيَ ج
الّذي كانَ يَرْفَعُ عَيْنَيْهِ
كَيْفَ خَرَجَ صَوْتُهُ من داخلِ
وَيُحِسُّ كَيْفَ قَبْلَ سَنَ
هَفا قَلْبُهُ إِلى قَلْبِ مَحْ
الَّتي قالَتْ:
"بَلاش تِبوسْني في عينيَّا
دي الْبوسَهْ في الْعينْ تِفَرَّ
מתוך
''פּוֹעֲלִים - סְנִיף
קַלַנְסֻוַּה'', תרגום לערבית אחמד עאזם
